Mi Zad Zalo Tar Nibandh Marathi: आजच्या आर्टिकलमध्ये आपण झाडाचे आत्मवृत्त निबंध बद्दल माहिती जाणून घेत आहोत. जर “मी झाड झालो तर!” या निबंधामध्ये आपण झाडाचे मनोगत विषयी माहिती जाणून घेत आहोत जर झाड बोलू लागला तर काय होईल (झाडाची आत्मकथा) याबद्दल आपण माहिती जाणून घेत आहोत.
मी झाड झालो तर निबंध मराठी – Mi Zad Zalo Tar Nibandh Marathi
झाड हे निसर्गाने दिलेली एक देणगी आहे. झाडाचे अस्तित्व नसते तर पृथ्वीवर सजीवाचे अस्तित्व नसते कारण की संपूर्ण सजीव सृष्टी ही झाडांवरच अवलंबून आहे. आपल्या सर्वांनाच माहिती आहे की झाड हे स्वतःचे अन्न स्वतः तयार करते झाडापासून आपल्याला प्राणवायू म्हणजेच ऑक्सिजन मिळतो.
सध्या 2021 मध्ये वाढते औद्योगिकीकरण यामुळे झाडांची होत असलेली कत्तल आणि पृथ्वीवर होत असलेले क्लायमेट चेंज म्हणजेच जागतिक तापमानवाढ यामुळे झाडांचे आणि पृथ्वीचे वातावरण धोक्यात आलेले आहे.
चला तर जाणून घेऊ झाड आपल्याशी बोलू लागले तर काय होईल.
झाडाचे आत्मवृत्त मी झाड झालो तर! – Mi Zad Zalo Tar Nibandh Marathi
मित्रांनो, आज आपण एका झाडाचे आत्मचरित्र सांगण्याचा प्रयत्न केला आहे. मला आशा आहे की तुम्हाला झाडाचे आत्मचरित्र आवडेल.
झाडाचे आत्मवृत्त
मी (झाड) निसर्गाने दिलेले एक मौल्यवान रत्न आहे ज्यावर सर्व सजीवांचे जीवन अवलंबून आहे. मी निसर्गाला सर्वोच्च महत्त्व देतो आणि नैसर्गिक घटनाही माझ्याशी निगडीत आहेत. पाऊस कमी-जास्त असो, दुष्काळ असो की पूर, आणि अगदी वायू प्रदूषण आणि ग्लोबल वॉर्मिंगचा माझ्याशी संबंध आहे.
लहानपणी मला हे सर्व माहीत नव्हते. त्यामुळे मला कोणी तोडणार, चिरडणार अशी भीती मनात होती. या भीतीने मी नेहमी हतबल होतो. हा विचारही मनात यायचा की मी इतर झाडांइतका मोठा कधी होणार आणि माझ्या फांद्या मोठ्या झाडांएवढ्या केव्हा होणार. पण जसजसा मी मोठा होत गेलो तसतसा मला निसर्ग कळायला लागला आणि माझी ही भीती हळूहळू संपुष्टात आली.
माझ्याकडे पर्णहरित नावाचा पदार्थ आहे आणि या पदार्थामुळेच माझा रंग हिरवा आहे. हा पदार्थ मला अन्न बनवण्यास मदत करतो. हा पदार्थ कार्बन डाय ऑक्साईड शोषून घेण्यास खूप उपयुक्त आहे आणि त्यामुळे प्रकाशाच्या उपस्थितीत मी माझे अन्न अगदी सहज बनवू शकतो. माझ्या अन्न बनवण्याच्या प्रकियेला मानवाने ‘फोटोसिंथेसिस’ असे नाव दिले आहे.
आज मी एवढा वाढलो आहे की आता माझ्या फांद्याही अधिक झाडांसारख्या मोठ्या झाल्या आहेत आणि आता माझ्यावरही फळे आणि फुले येऊ लागली आहेत. मीही आता पक्ष्यांना आश्रय देऊ शकलो आणि माणसांना आणि झाडांसारख्या इतर प्राण्यांना सावली देऊ शकलो.
सकाळी जेव्हा माझ्या फांदीवर पक्षी किलबिलाट करतात किंवा लोक माझी फळे खाण्यासाठी उपटतात तेव्हा हे पाहून मला खूप आनंद होतो आणि त्या वेळी मला स्वतःचा अभिमान वाटतो. माझ्या फांद्यांच्या सावलीचा आनंद कोणी घेतो तेव्हा मलाही आनंद होतो.
इतकं देऊनही जेव्हा माणसं आपल्याला तोडण्याचा प्रयत्न करतात तेव्हा हे पाहून खूप वाईट वाटतं. माझ्या आजूबाजूची झाडे तोडताना पाहणारा तो क्षण माझ्या आयुष्यातील सर्वात दुःखद क्षण आहे. माणसांनी आपल्या स्वार्थासाठी झाडे तोडणे थांबवावे आणि आपले महत्त्व समजून घ्यावे असे मला वाटते.
1 thought on “मी झाड झालो तर मराठी निबंध १०० ओळी – Mi Zad Zalo Tar Nibandh Marathi”